ارزیابی میزان دز دریافتی قلب و بافت های اطراف آن در درمان گرفتگی عروق قلبی با چشمه 90sr/90y به روش مونت کارلو و مقایسه آن با نتایج تجربی

بر اساس اعلام سازمان سلامت جهانی، بیماری عروق قلبی عامل اصلی مرگ و میر در جهان به شمار میرود. در این بیماری بر اثر تولید سلولهای زائد و چربی بر روی دیواره داخلی رگ، رگ سالم تنگ شده و عبور خون از آن به آسانی صورت نمی‏گیرد. یکی از راههای درمان این بیماری رایج، آنژیوپلاستی است که در آن با استفاده از یک بالون کوچک، رگ تنگ شده باز نگه داشته می شود. با این حال در %50 - %30 موارد، پس از مدتی گرفتگی رگ دوباره رخ می دهد. براکی تراپی رگ با استفاده از چشمه های گسیلنده بتا یا گاما امروزه درمانی نویدبخش و موثر برای کاهش گرفتگی مجدد رگها شناخته شده است. در این روش درمانی پس از آنژیوپلاستی، چشمه های رادیواکتیو به شکل سیم، کپسول و یا دانه هایی بسیار کوچک که داخل کاتتر قرار می گیرند و یا استنت های آغشته به مواد رادیواکتیو وارد رگ قلبی شده و با دز مشخص و کنترل شده ای، با پرتودهی سلولهای زائد، از رشد و تکثیر آنها جلوگیری می کنند. چشمه 90sr/90y(بتادهنده خالص) گزینه بسیار مناسبی برای براکی تراپی عروق به شمار میرود. در این تحقیق، از روش مونت کارلو و کد mcnpx برای شبیه سازی براکی تراپی رگ قلبی برای یک چشمه دانه ای 90sr/90y ساخت شرکت نووسته استفاده شده است. توابع و پارامترهای دزسنجی از جمله توزیع سه بعدی دز، توابع دز شعاعی و توابع دو بعدی همسانگردی در دو مختصات استوانه ای و کروی برای نقاط مختلف اطراف چشمه، رگ قلبی و بافت‏های اطراف آن بر اساس آخرین استانداردها و پیشنهادات گروه aapm tg-149 محاسبه گردید. نتایج به دست آمده با داده های تجربی منتشر شده و نیز دیگر شبیه سازی های انجام گرفته با برنامه های مختلف مقایسه شد که توافق بسیار خوبی بین آنها دیده شد. در نهایت براساس نتایج به دست آمده از این شبیه سازی و با توجه به آخرین گزارش و استانداردهای icrp برآوردی از میزان خطرات احتمالی این روش درمانی برای قلب و بافتهای حساس اطراف رگ تحت درمان محاسبه انجام گرفت.